14-6 Potosi excursie naar mijnen

Op 14-6 werden we om 8.00 uur opgehaald met een busje voor een excursie naar mijnen van de zilverberg van Potosi. De Spanjaarden hebben destijds 300 jaar lang met negerslaven deze mijnen geëxploiteerd en er een enorme hoeveelheid zilver gedolven (met dit zilver zou een weg van Potosi naar Europa kunnen worden geplaveid!). Dit was in de tijd van Piet Hein en de zilvervloot van Spanje.
Voordat we de mijnen in konden kregen we speciale kleding en laarzen aan en een helm met carbidlamp. Daarna gingen we op de mijnwerkersmarkt cadeautjes kopen voor de mijnwerkers die we tegen zouden komen: sigaretten, cocabladeren, frisdrank, alcohol en dynamiet (is hier vrij te koop!). We moesten tot 3 etages diep de mijn in klauteren voordat we mijnwerkers tegenkwamen, een erg vermoeiende tocht ook al omdat de gangen smal zijn en je gebukt moet lopen en de ´trappen´ steil zijn. We maakten nog kennis met El Tio, een beeld dat de duivel voorstelt en waar in een wekelijkse seremonie op vrijdag de mijnwerkers cocablaadjes, alcohol en sigaretten aan schenken in de hoop een goede ader te ontdekken en goede kwaliteit mineralen en zilver te vinden. Normaal gesproken gaan er per groep 2 gidsen mee, zodat de groep gesplitst kan worden (mensen die niet verder kunnen/durven kunnen met een gids terugkeren). Echter, wij moesten het met een gids doen omdat de tweede niet was komen opdagen... We hebben het allemaal doorstaan, alweer een persoonlijke grensverlegging, maar iedereen was blij toen we weer buiten waren. En dan te bedenken dat de mijnwerkers hier vaak 24 uur aan een stuk verblijven, keihard moeten werken en amper iets verdienen! Vandaar dat ze de hele dag cocabladeren kauwen om energie te krijgen. Van hun karige verdiensten moeten ze ook nog hun carbid, dynamiet en gereedschap zelf bekostigen.

´s Middags om 13.00 uur zouden we met de bus naar Sucre vertrekken. Echter, toen een van onze medereizigers nog even was gaan pinnen en wat brood en drinken gaan halen voor onderweg is hij op een heel onverwachte manier bestolen door ´een aantal van die lieve vrouwtjes in klederdracht en van die bolhoedjes op´.
Een vrouwtje kwam naar hem toe met een tissue en begon op zijn rug te vrijven omdat hij vol troep zat (had ze er wellicht net van tevoren op had gegooid) vervolgens kwamen er nog meer vrouwtjes: hier is ook vies en hier ook... Hij dacht nog ´wat gebeurt hier´ maar merkte dat ze zijn portemonnee uit zijn vestzak (met rits, onder zijn dichte jas) hadden gehaald. Omdat hij net had gepind zat hier veel geld in én zijn pinpas! We nemen aan dat ze hem in de gaten hebben gehouden waar hij zijn portemonnee wegstopte en hem gevolgd zijn. Allemaal heel vervelend. Er moest aangifte worden gedaan bij het politiebureau, waardoor we de bus natuurlijk misten. Om 17.00 uur ging de volgende bus. Die hebben we genomen en om 21.00 uur arriveerden we in Sucre. De gids kende een goed restaurant waar we nog een lekker hapje en drankje namen en de dag was weer goed.