7-6 Arica naar San Pedro

Om 22.00 uur vertrekken we met de nachtbus naar San Pedro de Atacama. Het inchecken bij de busterminal verliep wat chaotisch. In eerste instantie werd gezegd, dat alle bagage door de douane gecontroleerd moest worden (er blijkt een gebied te zijn waar we door moesten wat vroeger van Peru is geweest en waar nu nog steeds geen belasting wordt geheven). Even later hoorden we dat dat op een later moment zou gebeuren en we konden in de bus stappen. Inderdaad: ´s nachts om 4.30 uur (iedereen sliep zowat) stopte de bus in de middle of nowhere en moest iedereen eruit om zijn bagage te laten controleren. Dit moest buiten onder een afdak gebeuren in de striemende kou. Iedereen stond wat apathisch en rillend voor zich uit te kijken. Maar goed, na een kwartiertje kon de bagage weer worden opgeborgen onder in de bus en wij konden weer instappen en onze ´slaapstoel´ opzoeken. Maar ja, dan ben je klaarwakker en ijskoud. Om 6.30 uur kwamen we aan in Calama. Van daaruit zou de bus verder gaan naar San Pedro. We moesten een uur wachten. Ja wat doe je op zo´n vroeg tijdstip. Op het busstation was niets te beleven, alles gesloten. Verderop was net een bakker open (het verse brood roken we al van een afstand). Daar lekker verse broodjes gekocht, een paar plakken Edammer kaas (lekker, lang geen Nederlandse kaas geproefd, alleen een soort Mozarella). Toen we die ophadden was het tijd om de bus weer op te zoeken en verder te reizen naar San Pedro. Onderweg reden we door een soort maanlandschap, heel apart. In San Pedro verbleven wij in erg leuke huisjes. Gelukkig was er verwarming, overdag is het weer lekker, maar ´s nachts is het ijskoud. Het dorpje stelde niet zoveel voor. Er komen veel toeristen omdat van hieruit de expedities naar de zoutvlaktes vertrekken.